که می توانی با دست هایت شکل های منشوری بسازی که من با آن لگوها برایت مرد زندگی بسازم. به تو که سفر هامان از هم به هم و از خود به خود ، با هم و بی خودمان کرده. برای تو که با ترانه هایت لب به لب می دوزی و فردا به فردا. به تو که بی قراری های شبم را به سحر می دوزی
۲ نظر:
حال و روز هیچکداممان خوش نیست
تلاشهای آرش برای نابودی وبگاهت کم نبود ، جمهوری ِ اسلامی هم اضافه شد ...
فیلتر شدنت مبارک.
ارسال یک نظر